Een eenmalig inkijkje
Een eenmalig inkijkje bij een individuele sessie.
Een eenmalig inkijkje bij een individuele sessie.
Ik neem een songtekst onder de loep en stuit op een prachtige verrijking.
Voor wie een schroom voelt om eigen ervaringen te delen. Al is het alleen maar toevertrouwen aan papier.
Vorm vloeit voort uit inhoud.
Deze keer benaderd via hebben en doen versus zijn.
Eindigheid maakt ons aandachtig.
Wanneer we beginnen te beseffen dat iets niet eeuwig duurt, zetten we onze zintuigen meer open.
De vanzelfsprekendheid gaat af van zelfs het meest alledaagse.
Waarom ik geen voorstander ben van volledig richten op ‘positiviteit’.
Dat je schrijven leuk vindt, betekent niet dat je direct allerlei dingen moét. Zoals een boek uitbrengen.
We kunnen kijken met onze ogen en kijken met ons denken.
Ik laat je een manier zien hoe je dat kan opmerken bij jezelf. En wat een zetje kan geven om er doorheen te leren kijken.
People don’t want to heal. They only want to feel good (about themselves).
Stel, je koopt een gloednieuw paar laarzen. Het duurste paar dat je ooit hebt gehad. Misschien voel je je wel schuldig omdat je zoveel geld neertelt voor een paar laarzen. Maar je wilt ze al zo lang en je vindt ze zo mooi…