Wat doe je precies?
Schrijven met volwassenen. Individueel en in kleine groepjes. Verhalen(f)luisteren, zo noem ik het. Door aandachtig kijken, luisteren en vragen, steeds helderder zien wat er al ís.
De ene keer is het schrijven autobiografisch, de andere keer creatief, maar altijd gericht op (zelf)ontdekking. Daarom: verhelderen en verhalen.

Wat we ook vertellen, hoe we ook vertellen, we tonen altijd onszelf. Wat we belangrijk vinden en wat niet, waar we ons mee bezighouden en welke ervaringen, overtuigingen en associaties we hebben. Ga met een handjevol mensen schrijven over hetzelfde onderwerp en je krijgt totaal verschillende teksten. Zelfs als we in dezelfde ruimte zitten en we over iets concreets schrijven als de tafel waar we met elkaar aan zitten.
In deze video laat ik je zien hoe de boodschap van een verhaal in verschillende elementen getoond wordt.

Wat is je doel?
Verhalen laten doen waar ze in essentie voor bedoeld zijn. Mensen zijn elkaar ooit verhalen gaan vertellen om elkaar en zichzelf te helpen met leven en overleven. Op fysiek, emotioneel, sociaal en spiritueel niveau. Hoe ‘leger’ je kunt luisteren, dus met zo min mogelijk aannames, associaties en eigen inkleuring, des te beter kan je de boodschap van een verhaal verstaan. Hierdoor verruim je je eigen perspectief, je begrijpt zowel jezelf als andere mensen beter en het kan je relaties verdiepen.
Wat we ervaren wil ook verstaan worden, in de eerste plaats door onszelf. Doen we dit niet, met name als het gaat om gebeurtenissen met een grote emotionele impact, dan kan dit leiden tot geestelijke en/of lichamelijke klachten.

Vertel je ook verhalen?
Als je hierbij denkt aan puur en alleen een sprookje of mythe vertellen, optreden als een verhalenverteller, dat doe ik niet.
Maar in de vorm en context van een lezing: zeker! Klik hier voor verschillende mogelijkheden.

Ik heb een andere vraag…
Deze kan je hier stellen.