Gedurende je leven krijg je verhaallijnen opgedrongen die helemaal niet in je verhaal passen, maar die dermate dwingend zijn dat je geen keuze hebt en er íets mee zal moeten. De film A Hidden Life is een eerbetoon aan de stille daden van verzet door mensen die nooit de geschiedschrijving gehaald hebben.
Zo af en toe reis ik met de trein, en ik heb gemerkt dat de stiltecoupé op verschillende manieren ervaren en uitgedragen wordt.
Deze keer neem je een tijdschrift. Elk type tijdschrift is goed.
Hoe moeilijk is het om werkelijk gezien te worden?
Verschrikkelijk moeilijk, zo zien we in de ietwat tragische docu King of the Cruise.
Hoofd, hart en handen, daar draait het in de film Hors Normes om. Hoe ziet het eruit wanneer de balans tussen die drie ver te zoeken is? We hoeven ons daarvoor niet te wenden tot de fictie.
Hoe gaan we om met een wereld die voortdurend verandert?
In de film La Belle époque volgen we een echtpaar van middelbare leeftijd en zien hoe zij zich elk op eigen wijze staande proberen te houden.
Een superleuk schrijfspelletje, als Lego met taal: stapelgedichten maken.
In deze periode kijk ik traditiegetrouw een van de talloze verfilmingen van A Christmas Carol, van Charles Dickens. Veruit mijn favoriet is de versie van The Muppets uit 1992, met Michael Caine in de rol van Scrooge.
Voor de zomervakantie was ik op een zakelijke bijeenkomst waar ik vrijwel niemand kende. En daar deed ik een opmerkelijke ontdekking.
Stel, je koopt een gloednieuw paar laarzen. Het duurste paar dat je ooit hebt gehad. Misschien voel je je wel schuldig omdat je zoveel geld neertelt voor een paar laarzen. Maar je wilt ze al zo lang en je vindt ze zo mooi…