Silencio Bruno!

In de Disney-Pixar animatiefilm Luca, is dit de bezwering tegen het stemmetje in je hoofd.
Het stemmetje dat zegt dat je iets niet durft, of dat je iets niet kan.
We hebben allemaal zo’n stemmetje.

Wat we allemaal ook hebben is een daimon of daimoon.
Denk je nu aan het woord ‘demon’? Lees even verder.

In de Griekse oudheid vertelden wijsgeren als Socrates over hun persoonlijke gids, een geest die raadgaf. De daimon was een entiteit tussen goden en mensen in.
Native Americans hebben totemdieren of krachtdieren en ook andere natuurvolkeren kennen in hun eigen benamingen dergelijke ‘spirit guides’.

Toen sommige vormen van georganiseerde religie zich meer gingen verspreiden, moesten mensen leren dat er een hiërarchie was in spreken met het ‘Al’. De daimon werd afgeschilderd als een kwade geest, een afgezant van de duivel, gezonden om mensen tot zonde te verleiden. De ‘demon’ was geboren en werd gevreesd.
Mensen ontwenden luisteren naar het stemmetje in zichzelf, zij leerden gehoorzamen aan een stem van buitenaf.
Die stem van buitenaf drong binnen en ging in het hoofd van mensen lopen tetteren.

Maar iets dat zo eigen is, kan je nooit helemaal uitroeien. Ook in een sterk exoterische (op de vorm gerichte) context, is er nog altijd het esoterische, de diep persoonlijke, innerlijke beleving.
In de katholieke kerk zelf nota bene zijn er patroonheiligen; mensen tot wie je je in gebed kan richten, met het verzoek om hulp*.
Denk ook aan de band die we hebben met onze (huis)dieren. In vrijwel iedere Disney-Pixar animatiefilm zijn er hulpjes voor de hoofdpersoon, vaak in de vorm van een dier.
Auteur Philip Pullman gebruikt in zijn Gouden Kompasreeks de Latijnse benaming, dæmon, en maakt deze gidsen zichtbaar. De dæmon heeft een dierlijke vorm en is als een manifestatie van de ziel van de mens.

Ook voorwerpen kunnen we naar voren schuiven als manifestatie van onze innerlijke stem. Dan krijg je raadselachtige verhalen als een auto die niet start, waardoor je de afspraak mist waarvan je diep in je hart al wist dat die niet goed voor je was. De garage kan niets vinden en na dit voorval doet de auto het weer feilloos.
Of een familie-erfstuk dat er zelf voor zorgde dat je in contact kwam met een geschikte restaurateur.

Jezelf kennen was voor de Oude Grieken het hoogst haalbare. Weten welke stem binnenin je klinkt, is daar onderdeel van.
Wanneer is je gids, je daimon aan het woord en wanneer heb je de twijfelende Bruno aan de lijn?
Weet jij het?

*) Als je dit eens wilt proberen, onthoud de naam Rita van Cascia. Heilige Rita gaat over vele zaken, maar niet in het minst over de hopeloze en onmogelijke dingen ‘La abogada de imposible’.