Om iets te kunnen doen met verhalen, wat dan ook, moeten we eerst weten wat het eigenlijk precies is, een verhaal.

Een verhaal is een vertelling van een reeks gebeurtenissen, die toewerkt naar een conclusie.

Nu zal je misschien denken: ‘Nou, dan heb je mijn tante nog nooit horen vertellen.’
Jawel hoor. Misschien niet letterlijk jouw tante, maar ik ken een hoop babbelaars. Soms ben ik er zelf eentje.
Ook met babbelen hebben we een doel, maar vaak is dat iets meer onbewust. Soms hoor je jezelf iets zeggen dat je verrast. Of je begon met een punt in gedachten, maar al pratende raak je het kwijt. Maar dat geeft niet, er wordt gewoon verder gebabbeld.
Dit is improvisatie; in gezelschap vissen uit de oersoep die chaos heet. Soms haal je iets heel moois naar boven, soms vis je een allegaartje op dat niet bij elkaar lijkt te passen.

Wanneer je een verhaal vertelt, heb je een focuspunt. En alles wat de aandacht niet helpt richten op je focuspunt, is geen deel van je verhaal.
In welke vorm je het ook giet, of het nu een verteld verhaal is, een film, een boek, een comic, de basis is universeel. Een verhaal is een vertelling van een reeks gebeurtenissen die toewerkt naar een conclusie.

Ik noem de conclusie je boodschap. En die boodschap komt voort uit jouw wijsheid. Voor de bron van jouw wijsheid duiken we onder het concrete niveau, waar het abstracte niveau ligt. Hier wordt de lucht een beetje ijl, maar geen zorgen, we blijven hier maar heel eventjes.

Stel je je hele leven, alle levenservaring van je conceptie tot nu, voor als een enorme oceaan. Op den duur kan je daarin patronen gaan ontdekken, thema’s herkennen. Iets waar je niet speciaal op hoeft te letten om het op te merken. Omdat het zo vanzelfsprekend is dat je dit opmerkt.
Hoe jij jouw leven bevat, is jouw wijsheid, weergegeven als een druppel. Zie die ene druppel als een heel sterk gecomprimeerde ceaan.

Nu kan je jouw wijsheid niet zonder meer doorgeven –daarin is mijn tagline een pietsje te kort door de bocht – want het is te alomvattend en ongrijpbaar. Je hebt het concrete niveau nodig waar alles meer geordend en beter te vatten is. Daarom put je uit die sterk gecomprimeerde oceaan die jouw wijsheid is, vist er een fragmentje uit, dat je verwoordt tot een boodschap. En die boodschap toon je met een reeks gebeurtenissen – daarvoor kan je putten uit jouw oceaan van levenservaring. 

Waar het op neerkomt is dat ieder verhaal, in welke vorm dan ook, een piepklein fragmentje is van iemands eigen leven.
Wat we ook vertellen, hoe we ook vertellen, we tonen altijd onszelf.