Dit is een verhaal van Egyptische oorsprong. Met erna enkele vragen om voor jezelf te beantwoorden.
De trouwe hond
Er was eens een man die gelukkig leefde met zijn vrouw en hun enige zoon. Op een dag zei de vrouw tegen haar man: “Jij blijft hier met onze zoon terwijl ik naar het badhuis ga. Ik zal niet lang wegblijven.”
Toen de man daar thuis zat met zijn zoon, verscheen plots een boodschapper van de koning. De koning wilde dat de man onmiddellijk naar het paleis kwam. Er zat niets anders op dan te gehoorzamen en met de boodschapper mee te gaan. De man voelde zich enigszins bezwaard om zijn zoon alleen thuis te laten, maar maakte zich toch geen zorgen. Hun trouwe hond was er immers om de jongen te bewaken. Als puppy was hij bij het gezin komen wonen en in al die jaren werkelijk deel van de familie geworden. Daarom kon de man de deur van zijn huis met een gerust hart sluiten en op weg gaan naar het paleis.
Terwijl de man weg was gleed een grote zwarte slang vanuit een nabijgelegen boom naar beneden en ging het huis binnen. Maar de hond was alert en toen de slang in de buurt van de jongen kwam, viel de hond aan. Er volgde een hevig gevecht tussen de twee dieren. De hond slaagde erin de slang te doden door hem doormidden te bijten. Zijn bek raakte daardoor besmeurd met bloed, maar dat deerde de hond niet; de jongen was gered en dat was alles dat telde.
Niet lang daarna keerde de man terug van het paleis en de hond liep kwispelend naar de deur zoals hij altijd deed. De hond begroette de man en was vol trots omdat hij het leven van de jongen had gered. Maar toen de man het bloed om de bek van zijn hond zag, schrok hij. Onmiddellijk kwam de gedachte bij hem op dat de hond zijn zoon aangevallen moest hebben. In een vlaag van blinde woede pakte de man zijn stok en begon de hond te slaan. De hond deinsde terug, wist langs de man naar buiten te ontsnappen en rende jankend weg.
Bevend ging de man het huis binnen, vol angst welk gruwelijk tafereel hij zou aantreffen. Daar vond hij zijn zoon, levend en wel, met het doorgebeten slangenlijf naast zich. Op dat moment besefte de man welke vreselijke fout hij had begaan. Hij haastte zich naar buiten, zocht en riep, maar de hond was nergens te bekennen. Huilend keerde de man naar huis terug. Er ging sindsdien geen dag voorbij dat hij niet dacht aan zijn trouwe hond, en de rest van zijn leven hield hij spijt van zijn ondoordachte reactie.
๐ฉ๐ฟ๐ฎ๐ด๐ฒ๐ป ๐ผ๐บ ๐ฎ๐น ๐๐ฐ๐ต๐ฟ๐ถ๐ท๐๐ฒ๐ป๐ฑ ๐ผ๐๐ฒ๐ฟ ๐ป๐ฎ ๐๐ฒ ๐ฑ๐ฒ๐ป๐ธ๐ฒ๐ป
- Beschrijf een situatie waarin je impulsief hebt gehandeld en daar later spijt van had. โจWat draag je daaruit nog steeds met je mee?
- Vertrouwde de man zijn hond nu wel of niet? Waarom wel/niet?
- Hoe zou het verhaal zijn verlopen als de hond niet zo loyaal was geweest?โจ Hoe had de man dan gereageerd?โจ
Was dat beter geweest? Waarom wel/niet? - Wat denk je dat de man het meeste kwelt: zijn daad of het feit dat hij de hond nooit meer kon vinden? Waarom denk je dat?
- Stel dat jij de man bent en je kunt een brief aan de hond schrijven. Wat zou je hem willen vertellen?
- Is vergeving een keuze, een proces, beide, of iets anders? Als jij de hond was, hoe zou jij omgaan met de spijt van de man?
Bewerking van ‘De trouwe hond’ op Beleven.org