De verteller begint bij de boodschap en werkt van daaruit naar de vorm.
Een toehoorder begint bij de vorm en wordt langzaam naar de inhoud geleid.

Paradoxaal genoeg is er geen verschil tussen die twee en toch zijn ze verschillend.
De inhoud is je boodschap, de manier van kijken die je over wilt brengen. Dit is de hele reden van het vertellen.
De vorm is de vertelling zelf, bijvoorbeeld een blog, een toneelstuk, een film of een lied. De vorm is ook de hele setting van het verhaal: het gekozen perspectief, welke personages, de tijd en plaats waar de vertelling zich afspeelt.

De verteller begint bij de boodschap en werkt van daaruit naar de vorm. Continu voor ogen houdend hoe de boodschap het best ver-beeld kan worden. Een toehoorder begint bij de vorm en wordt langzaam naar de inhoud geleid.
Wanneer je als verteller andersom werkt, dus begint met de vorm, is er nog steeds een boodschap van waaruit je werkt – enige verschil is dat je je hier niet bewust van bent en daarom geen idee hebt wat ertoe doet en wat niet.

Net zoals de verpakking niet het cadeau is, zo is de vorm niet waar het verhaal over gaat. Finding Nemo gaat bijvoorbeeld niet over vissen. Deze vorm is gekozen om invoelbaar te maken hoe beangstigend groot de wereld kan zijn. Omdat wij ook niet heel thuis zijn op de bodem van de zee, kunnen we ons heel makkelijk verplaatsen in de waakzaamheid en nervositeit van visje Marlin.

Inhoud heeft vorm nodig om overgebracht te worden. Soms kan vorm zo subtiel en bedrieglijk eenvoudig zijn dat maar weinig het opmerken – toen de Boeddha zwijgend een lotusbloem omhoog hield, wachtten alle toehoorders tot hij zou beginnen te praten. Maar één monnik begreep wat de Boeddha bedoelde en was op slag verlicht.

Interessante vraag om jezelf daarbij te stellen: wanneer 99 mensen jouw boodschap niet begrijpen maar bij eentje komt het diep binnen en diegene helpt vanaf dat moment mee om jouw boodschap door te geven, beschouw je het dan als een succes of als een mislukking?

Inhoud geeft zelf aan hoe het overgebracht wil worden. Aan jou als verteller de taak om daar met aandacht naar te luisteren.
Vorm doet er zeker toe, maar voert niet de regie. Meer daarover in een volgende blog.

Leave a comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *